ตอนที่ ๓๐ ดิวเคเลียน และ ฟีร์ราเขาทั้งสองให้กำเนิดมนุษยชาติอีกครั้ง

              
                                              ดิวเคเลียน และ ฟีร์ราเขาทั้งสองให้กำเนิดมนุษยชาติอีกครั้ง

            ครั้งเมื่อเทพเจ้าลงทัณฑ์มนุษย์ไปแล้ว มนุษย์ก็กลายเป็นเสมือนสัตว์ร้ายที่หิวกระหาย ลักขโมยในทรัพย์ของผู้อื่น ลักเป็นชู้กับภรรยาชาวบ้าน ทำตัวเป็นผู้ร้ายฆ่าฟันกันเอง เหล่าทวยเทพทรงกังวลว่าสิ่งที่พวกท่านลงทัณฑ์แก่มวลมนุษย์นั่นส่งผลร้ายถึงเพียงนี้้ มนุษย์ลืมเทพเจ้าจนหมดสิ้น ไม่มีมนุษย์ใดถวายเครื่องสักการะแด่ทวยเทพเลย เทพซีอุสจึงเริ่มจะคิดทำร้ายลายผลงานของพระองค์เอง พระองค์วานให้เทพโพไซดอนผู้เป็นพระเชษฐาบันดาลให้น้ำท่วมโลก เทพโพไซดอนรับบัญชาและบันดาลคลื่นยักษ์พัดถล่มเข้าหาฝั่งและบันดาลลมฝนเทลงมาอย่างหนักจนปริมาณน้ำเพิ่มขึ้นจนยากที่จะระบาย ผลออกมาว่า มนุษย์ล้มตายกันหมด ทุกอย่างอยู่ภายใต้บาดาลหมด มีเพียงยอดของเขาพาร์นัสซัสเท่านั้นที่อยู่เกิินระดับน้ำ ในขณะที่เทพซีอุสมองดูผลงานของพระองค์ ทรงพอพระทัยแต่พระองค์ด้วยผิดสังเกตเมื่อเห็นเรือลำหนึ่งลอยอยู่เหนือกระแสคลื่น ซึ่งเรือลำนี้เป็นของ ดิวเคเลียน (พระโอรสแห่งเทพโพรเมทิอัส)และ ฟีร์่ร่า(พระธิดาแห่งเทพเอพิเมทิอัสกับนางแพนโดร่า)ผู้เป็นภรรยา ทั้งสองเป็นมนุษย์ที่ยังคงนับถือบูชาเทพเจ้า ซึ่งทั้งสองรอดตายมาจากภัยพิบัติได้เพราะ เทพโพรเมทิอัสผู้เป็นบิดามาแจ้งกับดิวเคเลียนว่าเทพเจ้าบนสวรรค์พิโรธและจะบันดาลให้น้ำท่วมโลก ดิวเคเลียนจึงต่อเรือขึ้นนั่นเอง ด้วยเทพซีอุสได้รับการสักการะจาก สองสามีภรรยาคู่นี้มาโดยตลอด พระองค์เห็นว่าเป็นมนุษย์ที่มีจิตใจงาม และพระองค์จะให้สองสามีภรรยาคู่นี้ ให้กำเนิดมนุษย์รุ่นใหม่ที่สะอาดบริสุทธิ์ พระองค์จึงให้เทพโพไซดอนหยุดระงับและให้เทพไตรตันผู้เป็นพระโอรสเทพโพไซดอนทำหน้าที่ลดปริมาณน้ำลดสู่ปกติ

     สองสามีภรรยาก็เข้าเทียบเรือและขึ้นไปบนเขาพาร์นัสซัส เขาทั้งสองเดินสำรวจก็ไม่พบว่ามีมนุษย์เขาใดรอดมาเลย และเขาก็เข้ากับวิหารร้าง ดิวเคเลียน กับ ภรรยาก็เข้าไปกราบเทวรูป และ    วินวอนต่อเทวรูปให้เทพเจ้า
"ได้โปรดประทานมนุษย์กลับคืนมาเถิดพระองค์เหล่าเทพเจ้า" เทพซีอุสผู้รู้เหตุการณ์จึงกล่าวกลับมาว่า
"เจ้าเพียงเอาผ้าคลุมศีรษะของเจ้าและโยนกระดูกพระแม่ธรณีโยนไปข้างหลังของเจ้า มนุษย์ก็จำกลับมาอีกครั้ง"

            ดิวเคเลียนทราบโดยทันทีจึงชวนนางฟีร์ราเก็บก้อนหินบริเวณนั้นเป็นจำนวนมากและเอาผ้าคลุมศีรษะและโยนก้อนหินนั้นไปข้างหลัง พอโยนจนถึงหินก้อนสุดท้ายและทั้งสองได้กลับหันหลังไปก็พบกับมนุษย์ชายและหญิงจำนวนมากมาย มนุษย์เหล่านั้นก็ขอบคุณ ดิวเคเลียนกับนางฟีร์ราที่ให้กำเนิดพวกเขา และได้แยกย้ายกันไปตามบริเวณต่างๆของโลก ต่อมาดิวเคเลียนกับนาง ฟีร์ราก็ให้กำเนิดลูกชาย คือ "เฮลเลน" ซึ่งชาวกรีกได้ยกย่องเขาเป็นบรรพบุรุษของชาวกรีก และชาวกรีกยังเคยเรียกตนเองว่า "เฮลเลน" และเรียกประเทศของตนว่า "เฮลลัส" ด้วย